Vervolg

Stel je voor:

Kwart voor negen 's ochtends, in een naar heerlijk verse koffie geurende cafetaria begin ik mijn dag. Met een grote mok dampende 'Columbian dark roast coffee' bij de hand, dat spreekt vanzelf. Om mij heen hoor ik wat Engels gebrabbel maar luisteren doe ik niet. Want ik ben verdiept in het voor mij ozo vertrouwde Maastrichtse studentenkrantje, dat vanochtend als een cadeautje in mijn Canadese brievenbus lag. Gebruik ik dit gratis blaadje normaal om resten macaroni en bananenschillen mee in te verpakken, nu ben ik er oprecht blij mee. Dankjewel University College. Ver weg en toch een beetje thuis. En dat herinnert me plots aan mijn eigen schrijfsels... Wordt het niet eens tijd om de leeshonger van mijn publiek te stillen?
Foei, wat een zelfoverschatting...!

Anyways, genoeg sfeerbeschrijvingen, ik zal het geouwehoer achterwege laten en nu dan maar een oprecht bescheiden verslag doen van de ontwikkelingen hier. Let's go!

De laatste keer dat ik schreef stond ik op het punt om naar het strand te gaan en leek university life stiekem toch nog wel heel ver weg. Maar de lessen zijn nu echt begonnen, geen ontkomen meer aan, en ook het weer is opeens een stuk minder 'stranderig'. Welkom in Vancouver: regen, regen, en speciaal voor SFU-studenten ook nog regelmatig mist om het plaatje compleet te maken (het lijkt soms wel Lord of the Rings hier op die berg). Maar niet getreurd, als tijdelijke inwoner van dit grote land kan ik zelfs van de regen genieten, want 'zooo typisch Canadees!'
Net zoals de grote auto's, megasupermarkten waar alle pakken en flessen en dozen drie keer groter zijn dan ik gewend ben en koppen koffie van een halve liter -die grote mok van vanochtend heet hier 'a small coffee'. Wat me ook opvalt is het niet aflatende aanbod aan eten: hamburgers, pizza, take away Chinees en Indisch, en bergen gebak, muffins en cinamon buns (overigens onweerstaanbaar) duiken overal op.
Bovendien ben ik erachter gekomen dat Canadezen dol zijn op accenten, zelfs het mijne! Persoonlijk vind ik het Engels van mijn Italiaanse medestudenten stukken charmanter, maar Nederlands-zijn schijnt ook tot de verbeelding te spreken... Zo vroeg een jongen me laatst op een feestje of ik veel cocaine gebruikte. What the f***?! Aan feestjes trouwens geen gebrek, al moet ik wel bekennen dat Alcohol hier een zeer gevoelig punt is. Op de campus mag je alleen binnenshuis alcohol drinken(wanneer 19 jaar of ouder), wat er op neer komt dat iedereen hier heel sneaky met plastic bekertjes vol 'sap' rondloopt. En toch iedereen dronken tijdens de feestjes? Vreemd...
Tijdens de wekelijkse pubnight op donderdagavond is de leeftijdscontrole heel streng (2 stuks I.D.) en ook is het verboden om de pub zomaar in en uit lopen. Wat erin resulteerde dat de meneer van de security mij heel streng aankeek omdat hij dacht dat ik weg wilde glippen om buiten stieken Alcohol te gaan nuttigen. "No mister, I am just an exchange student, I do not know the way here..."
Tot zover dus de Enkele Algemene Indrukken.

Wat studeren betreft kom ik hier wel aan mijn trekken, ik hoef me in ieder geval niet te vervelen (verre van!). Ik heb elke dag les dus mijn weekdagen heb ik tot nu toe vrijwel geheel op de campus doorgebracht, met af en toe eens een uitstapje 'Downtown' om iets te gaan eten. Soms wel een beetje frustrerend, omdat al mijn mede-exchangers allemaal minder vakken en dus meer vrij hebben. Maar ik vergroot natuurlijk wel mijn kennis aanzienlijk tijdens mijn verblijf hier... Laten we het maar op die manier bekijken.
De vakken lijken me tot nu toe allemaal erg interessant, vooral het vak 'Introduction to Acting' spreekt erg tot de verbeelding. Rondlopen in de ruimte, je bewust worden van je bewegingen en ademhaling, op de grond liggen en de zonsopgang zingen, het voelt niet echt als school! Dat is qua onderwijs een van de grote verschillen met Nederland; ook voor een creatieve opleiding kun je hier terecht op een universiteit. Wat me soms wel een beetje onzeker maakt, want zit maar eens als niet-engelstalige tussen van die zelfverzekerde en zeer extravagante theatertypes. Maar ach, dan speel ik toch gewoon dat ik kan toneelspelen en perfect Engels spreek, lekker puh!

En tot slot dan nog enkele toeristische highlights. Vorige week vrijdag was er voor de internationale studenten een "boat cruise" georganiseerd, heel erg mooi! Een stad met duizend lichtjes. Vancouver rocks.
En vuur de vrouwluuj: inmiddels heb ik ook Robson Street, de grote winkelstraat, verkend en ze hebben leuke dingen hier! Nee, niks gekocht (het staat jullie vrij om wat geld over te maken), maar wel een hele gezellige dag gehad met mijn University College vriendin Vera. Zij was hier bij haar familie op bezoek was alvorens naar Californie te vertrekken om daar haar semester door te brengen. We vonden het allebei op een leuke manier vreemd om elkaar hier te ontmoeten, zo ver van huis, heel bijzonder.
Eergisteren ben ik met Pinar en Sheena, mijn Turkse en Canadese vriendinnen, naar Granville Island geweest. Eigenlijk is het niet echt een eiland, alhoewel we er wel met de Aquabus heen moesten. Granville Island staat bekend om haar prachtige knusse en kleurrijke markt, waar ik voor het eerst sinds mijn aankomst fatsoenlijk brood gespot heb. Want daar kunnen ze hier niet veel van, broden bakken. Voor de rest zijn er een hoop ateliers en exclusieve winkeltjes te vinden, dus wij hebben ons prima vermaakt!

En wat ben ik blij met mijn vriendinnen, ik heb het getroffen! No worries dus. En nu moet ik echt mijn bed in duiken, want morgen weer een dag vol met studeren en veel koffie. En wie weet wat er morgenvroeg in mijn brievenbus ligt...

Dikke kus!
Jolien